top of page

Hasseltse speculaas


Ik besef maar al te goed dat Sinterklaas weer naar Spanje is vertrokken en dat ik dus eigenlijk hopeloos te laat kom met deze post. Maar impliceren dat je enkel speculaas mag eten en bakken in de sinterklaasperiode, dat gaat mij een paar bruggen te ver. Dus is het volgens mij toch gepermitteerd om nog laattijdig even met een heerlijk receptje op de proppen te komen. Niemand zal het je kwalijk nemen als je binnenkort, misschien na het verwerken van de overvloed aan guimauvekes en nicnacskes, deze koekjes tevoorschijn tovert.


Het verhaal er achter zit zo... mijn mama zit in een woonzorgcentrum en het is een licht understatement als ik hier verkondig dat ze nogal een zoetebek is. Door een covid-uitbraak in het rusthuis mag er al twee weken geen bezoek komen en uiteraard is ze daar niet erg gelukkig mee. Ze trekt zich op aan het feit dat ze met Kerstmis wel een paar dagen naar huis mag, maar voorlopig zit dat er niet in. Gisteren, toen wij in volle Sint-drukdoenerij zaten, belde ze met de vraag of ik voor haar speculaas wou bakken. Laat mij duidelijk zijn, dan ons mama erg specifiek is in haar wensen, dus het werd voor mij gestipuleerd dat het dan ook Hasseltse speculaas moest zijn: dikke speculaaskoeken die hard van buiten zijn en nog wat zacht van binnen, liefst met een amandel er bovenop.


Nadat ik the husband had overtuigd, die nogal sceptisch was over het bakken van een grote hoeveelheid koeken, als we net met een snoepberg zitten die in de Himalaya niet zou misstaan, schoot ik in actie. Laat ons eerlijk zijn, als er al zo weinig lichtpuntjes zijn, vervullen we graag de wensen van de mama.


Dus experimenteren maar... Even wat receptjes opgezocht en daar mijn eigen twist aan gegeven. Het eerste probleem was al dat alle recepten durfden te geloven dat mensen zoals ik het geduld hebben om deeg een nacht te laten rusten voor het in de oven mag... dat is een no go!!!

Ten tweede bleek dat ik enkel nog volkorenbloem in huis had. Nood breekt wet, dus hebben we het daar mee gedaan en dat is uiteindelijk een geweldig goed plan gebleken. Er zit een extra textuurtje in de speculoos en dat is eigenlijk heel aangenaam. Het feit dat volkorenbloem ook nét wat gezonder is, maakt het helemaal heerlijk!


Het resultaat mag er wezen, al zeg ik het zelf. Heerlijke, dikke en nostalgische koeken... mmmm!


Vandaag wou ik dan de bezorgdienst in gang zetten om de koeken af te leveren bij ons mama, maar helaas bleek ze wat ziekjes te zijn... We gaan er van uit dat het allemaal onschuldig is, maar ze mag wel een paar dagen geen zoetigheid eten... Wat een geluk dat de koeken rustig een paar weken lekker blijven in een trommel! En uiteraard bakken we in het slechtste geval gewoon snel een nieuwe berg ;-) .



Benodigdheden


  • 400 g volkorenbloem (of witte bloem)

  • 100 g zelfrijzende bloem

  • 170 g ongezouten roomboter, op kamertemperatuur

  • 300 g bruine suiker (ik gebruikte 150 g donkere kandijsuiker en 150 g lichte bruine suiker)

  • 2 eieren, gesplitst

  • 1 zakje bakpoeder (14 gram)

  • snufje zout

  • een handje geplette amandelen (of amandelpoeder / gehakte amandel)

  • 2 koffielepels speculaaskruiden


Werkwijze


Doe in een grote kom de eierdooiers, samen met de suiker, de bloem, het zout en het bakpoeder. Mix dit rustig met de mixer door elkaar, terwijl je er langzaam de boter bij giet.

Klop de eiwitten stijf in een andere kom.


Voeg bij het deeg de geplette amandelen en een geutje water en begin dit nu lekker enthousiast te kneden. Zorg dat alles mooi gemengd is en meng er dan de geklopte eiwitten onder.

Als alles goed is, heb je nu een soepel deeg. Als het nog te droog is, voeg dan nog een klein beetje water toe.


Normaal zou je dit deeg nu uren in de koelkast moeten laten rusten. Waarschijnlijk zal dit de smaak alleen maar ten goede komen. Maar dat geduld had ik niet. Ik heb het deeg opgerold tot een dikke worst in plasticfolie en daarna een kwartiertje in de diepvriezer gelegd om het goed hanteerbaar te maken.


Daarna heb ik de folie verwijderd en plakjes van de deegworst afgesneden van ongeveer een kleine cm dik. Deze heb ik dan op een bakplaat met bakpapier bekleed losjes ovaal gevormd en er twee amandelen in gedrukt.


Ik had net twee bakplaten vol met speculaas en deze heb ik 16 minuten in een voorverwarmde oven op 180°C laten bakken.


Tip 1: Leg het deeg wat uit elkaar, want bij het bakken zetten de koeken nog uit.

Tip 2: Als je de koeken uit de oven haalt, lijken ze misschien nog wat te zacht. Geloof me, bij het afkoelen worden ze nog harder!



45 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Subscribe Form

  • instagram

©2020 by Clau's Kitchen. Proudly created with Wix.com

bottom of page