
Als de kindjes hier naar oma gaan, staat er dikwijls wortelpuree met gepaneerde kipfilet op het menu. Daar eten ze dan karrevrachten van, meestal in die mate dat ze een paar uur stilletjes in de zetel gaan zitten om te 'verteren'. Spijtig dat dat hier thuis niet lukt en enkel bij oma het geval is, durf ik soms wel eens te denken ;-).
Maar gepaneerd vlees is sowieso een topper. Met gepaneerde stukjes kipfilet moet ik hier niet afkomen, want de echtgenoot heeft dat zo dikwijls moeten eten dat hij al groen begint te kijken als hij het hoort... Schnitzel daarentegen, daar maak ik iedereen blij mee en als hij dan ook nog zelf gepaneerd is dan is het een echte crowdpleaser hier.
Vandaag moest ik snel iets te eten in elkaar steken, want we hadden een uitstapje gemaakt naar het tuincentrum en drie kwartier later zou mijn vader hier zijn om zijn knieën onder tafel te steken. Even snel een check gedaan, maar voor ik mijn inventaris had kunnen opmaken hadden de twee mini-chefs al ontdekt dat er nog een zak voorgebakken frietjes in de koelkast lag.
Degene die mijn vasthoudende (keikoppige) kinderen van het idee kan afbrengen dat frieten PER DIRECT op tafel moeten getoverd worden ben ik nog niet tegengekomen. Ik nodig iedereen uit om eens een poging te komen wagen, maar ik ga er alvast van uit dat zelfs de grootste redenaar van een kale kermis zal thuiskomen.
In ieder geval, frieten zouden het zijn...Varkenslapjes waren er ook en dan zaten er nog een aantal groentjes die op moesten in de groentenlade: er zou schnitzel met provençaalse saus en frietjes op het menu staan.
Geloof me, er heerst een grote tevredenheid in huis momenteel, dus het zou zonde zijn om dit niet met jullie te delen. Je kan het niet echt een recept noemen, want het is eigenlijk erg vanzelfsprekend. Maar voor degenen die willen, geef ik het mee!
Benodigdheden
4 grote varkenslapjes (liefst dun), in de helft doorgesneden
2 eieren
een half pakje paneermeel
een eetlepel zout
een eetlepel (zwarte) peper
een koffielepel gemalen nootmuskaat
eventueel nog een snufje cayennepeper
boter met een geutje olijfolie om in te bakken
Werkwijze
Snijd de varkenslapjes in de helft want kleine schnitzeltjes zijn veel makkelijker hanteerbaar.
Als de lapjes nog redelijk dik zijn, ga ze dan even te lijf met een vleeshamer of deegroller om ze wat platter te maken.
Meng het paneermeel met zout, peper en nootmuskaat (en eventueel cayennepeper of andere kruiden) op een bord en kluts de twee eieren goed door elkaar in een kommetje of diep bord.
Nu is het eigenlijk heel simpel allemaal: je haalt ieder varkenslapje door het eimengsel zodat het helemaal bedekt is en dan haal je het grondig door het gekruide paneermeel. Wees vooral erg kwistig met ei en paneermeel, want je wil lekker krokante schnitzels. Ik zorg dat het ei goed aanwezig is en druk het paneermeel met de bolle kant van een lepel stevig aan tegen het vlees. Als je een superkrokante buitenkant wil, mag je gerust na een vijftal minuten het proces van ei en paneermeel nog eens herhalen.
Niks is zo sneu als een schnitzel die zijn jasje achterlaat in de pan, dus daar moet je je goed tegen indekken. Allereerst gebruik je een goede pan en doe je genoeg boter in de pan, want het paneermeel absorbeert dit en heeft echt wel wat vetstof nodig.
Ik heb het stugge idee dat een klein geutje olijfolie bij de boter in de pan een beter resultaat geeft, maar dat kan inbeelding zijn. Ik geef het in ieder geval mee als extra tip.
Laat de boter en olijfolie goed heet worden en leg de schnitzels mooi in de pan. Puzzel een beetje zodat alle schnitzels de hete boter raken, indien nodig bak je ze gewoon in twee pannen!
Zet de oven ondertussen aan op 150°C en zet een grote ovenschaal klaar.
De sleutel tot succes is GEDULD, nooit mijn sterkste kant geweest, maar soms kan een mens niet anders en dit is zo'n situatie.
Geef de schnitzels een paar minuten de tijd om krokant en goudbruin te worden aan de onderkant voor je begint met omdraaien. Kijk goed en hou alles een beetje in de gaten en als je merkt dat het paneermeel lekker crispy is, draai je de schnitzels pas op.
Als de pan helemaal droog is, is het geen overbodige luxe om nog een miniklontje boter toe te voegen om er voor te zorgen dat de andere kant van je schnitzels niet zwartgeblakerd uit de pan komt.
Als beide kanten lekker bruin en krokant gebakken zijn, zet ik de schnitzels nog een goede vijf tot tien minuten in de oven om er zeker van te kunnen zijn dat ze door en door gaar zijn. Deze stap hoeft niet als je varkenslapjes redelijk dun zijn, maar ik speel liever op zeker.
Als alles goed verlopen is, heb je heerlijke, crispy en lekker gekruide schnitzels en geloof me, daar wordt iedere vleeseter blij van!
Wij hebben deze lekkernijen vandaag gegeten met de obligate frieten uit de koelkast en een lekkere verse provençaalse saus. Dat recept kan je hier ook terugvinden.
Je kan natuurlijk ook de varkenslapjes vervangen door kipfilets, kalfslapjes of kalkoenlapjes, het resultaat zal eveneens heerlijk zijn.
Bij kipfilet gooi ik wel nog een eetlepel kipkruiden door het paneermeel.
Als we wat pittigere schnitzels willen dan doe ik twee eetlepels tex-mex-kruiden door het paneermeel! Ook heerlijk :-)
Comments